Golubic pod Bihacem

Golubic to bardzo ładne, ciche miejsce. Pod warunkiem, że jest po sezonie na rafting – kemping jest opisany w Lonely Planet, więc w kwietniu, maju i czerwcu muszą tam tłumy. Oprócz nas gościli tam przez jedną noc motocykliści z Niemiec, a przez drugą ze Słowenii. W takich warunkach jest to idealne miejsce na wyciszenie.

Niestety zaplanowany rafting nie odbył – podobno ktoś odwołał swój udział, a dwie osoby to za mało i tym podobne tłumaczenia. Skoro tak to postawiłem rozebrać motocykl i spróbować znaleźć miejsce wycieku – niestety bez powodzenia.

Po 10 minutach przyszedł pracownik i powiedział nam, że jeżeli zostaniemy dzień dłużej to dadzą nam dwóch sterników zamiast jednego i rafting odbędzie się na 100 procent. No to świetnie – ping pong, partyjka szachów, czytanie książek, krótki kurs kajakiem po rzece, zakupy na wieczorną kolacje w pobliskim markecie i jesteśmy gotowi na przygodę.

Sam rafting rozczarował. Prawdopodobnie dlatego, że było już dawno po sezonie, rzeka, wedle miejscowych, miała najniższy wody od dwunastu lat, co spowodowało, że prąd był bardzo wolny. Na początek zobaczyliśmy Strbacki Buk, dla większego efektu nasz skipper skoczył z niego do wody, pokonaliśmy na łodzi jeden pięciometrowy wodospad, chwilę później, ze trzy mniejsze jeden po drugim i… koniec emocji. Wiatr wiał prosto w twarz, nie zabraliśmy żadnego picia, nawet aparatu (nie mieliśmy jak go zabezpieczyć), więc mieliśmy czas na przemyślenia i podziwianie kanionu rzeki. Od czasu do czasu był jakiś większy spadek, ale to zdecydowanie nie było to.

Mieliśmy plan po raftingu się przenieść „gdzieś w Bośnie”, ale dwie godziny wiosłowania zrobiły swoje i bezapelacyjnie z jazdą na motocyklu wygrała sjesta na hamaku w sadzie – wyjazd nastąpił następnego dnia.

Odnośniki do firm organizujących rafting w tamtych rejonach:

• http://www.neronraft.com/
• http://www.una-strbackibuk.com/ (po Chorwackiej stronie)
• http://www.una-rafting.ba/
• http://una-kiro-rafting.com/